Rafa - odcinek pierwszy

Ocean

Pamiętacie to zdanie o chodzeniu po górach? Ludzie dzielą się na dwie kategorie: tych, którym nie trzeba tłumaczyć oraz tych którzy nigdy tego nie zrozumieją. Z morzem jest tak samo.

Cała moja rodzina pływa. Wszyscy powyżej 20 roku życia mają kwity na łodzie (a jeśli młodsza część rodziny też zdążyła zrobić, a mi to umknęło, to ja przepraszam). Różnica jest tylko taka, że jedni mają kwity na prowadzenie łodzi na śródlądziu, a inni na morzu.

Ja też mam papiery, takie najprostsze, niemniej jestem wyrodek, bo zamiast głównie pływać i trochę chodzić po górach -  to ja głównie chodzę po górach.

Do czasu.

Wypłynęłam na ocean. Na tej łódce do nurkowania. Wyszłam na dziobowy pokład. I mnie wzięło.

Ja nigdy wcześniej nie byłam na oceanie. Bosz…. Coś cudnego. Wiatr, przestrzeń, poczucie swobody, jak narkotyk. Ja takie coś czułam tylko wtedy, kiedy w górach wylazłam na jakiś widokowy szczyt. Dlatego w górach staram się skupiać na partiach szczytowych, i kiedy tylko można wjeżdżać, to wjeżdżam, uniekam podejścia, żeby jak najwięcej czasu spędzić na górze z tym uczuciem przestrzeni, wolności i narkotyku.

Na śródlądziu, gdzie pływałam, to nie miałam takiego odczucia. Kwity niby robiłam w porcie morskim, ale pływaliśmy po porcie, nigdy nie wyszliśmy na morze (w omegach się na morze nie wychodzi). Wody na śródlądziu to w ogóle nie to samo.

Jakiś czas temu jeden z młodych członków rodziny spytał mnie czy nie chcę popłynąć w rejs z nim, a ja zajęta szykowaniem się do Australii, powiedziałam, że nie. No, to teraz to ja będę odpowiadać: Tak! Tak! Tak! Chcę! I im większa woda tym lepiej.

Ja chcę na morze! Ja chcę na morze… Ja chcę na morze…

W sumie dobry moment w moim życiu, bo niedawno zrobiłam Koronę Gór Polski (czyli obleciałam 28 najwyższych szczytów wszystkich polskich gór) i jak skończyłam to tak mi trochę było łyso, i nie miałam pomysłu, czym by się tu teraz zająć. Niby można jeździć od przypadku do przypadku, zwłaszcza że poznałam trochę nowych a pięknych gór, ale lubię mieć jakiś głębszy cel i pasję w wyjazdach. Dobry moment na morze.

Na morze… Na ocean….Ja chcę na morze

Chm…. Jaką trzeba mieć specjalizację by pracować jako lekarz okrętowy?

A co do zdjęć – to, jak to dałam ciała – nie wzięłam kabelka z Sydney. Mam tylko taki kabelek co jest do drugiego aparatu. Przejdę się po hostleu i na pewno się jakiś znajdzie, to zrzucę zdjęcia. To popularny kabelek, na pewno ludzie będą mieli. Proszę za bardzo nie liczyć na piękności, bo to lepiej widać osobiście niż na zdjęciu, woda zjada kolory i zdjęcia wychodzą szare. Ale coś tam będzie, prosżę czekać cierpliwie. Za to zaraz będą zdjęcia z ryb. Bo następnego dnia byłam na rybach.