I jeszcze mi przyniósł! Potem jeszcze dwie złapał. Ostatnią złapał w nocy i mi przyniósł do domu, żeby się pochwalić. Rozgruchałam się oczywiście, jaki mądry, jaki dzielny, i głaskałam. Pewnie dlatego przychodzi się pochwalić, że tak mocno go komplementuję. Kot rozumie, że jest chwalony, to mądry zwierzak.
Trochę mam już dosyć komputera i zleceń. Wieczorem pójdę na ryby. I zrobię sobie niedzielę bez kompa. To dobrze robi na głowę, na oczy, na nadgarstki informatyka, na kręgosłup i na wszystko. Na szczęście robotę obrobiłam na tyle, że mogę zrobić przerwę. Rubieża rubieżą, ale ja tu całkiem konkretnie popylam w klawiaturkę, sporo godzin dziennie. Dobrze, że zrobiło się ciepło, bo poza budynkiem mam lepszy net. Niby mogę pracować bez netu też, ale tam mam źródła referencyjne. Wygodniej mi.
A co na to kot? A właśnie się położył obok, w plamie słońca. Wczoraj wlazł mi do hamaka i usiłował się uwalić na klawiaturze - laptop jest ciepły, rozumiecie. Broniłam klawiatury, bo to moja zabawka. Zgodził się łaskawie ułożyć obok, na moim brzuchu, rozciągnięty wzdłuż laptopa. Ręce opierałam o kota i pisałam swoje. No, poezja.
Witam!
OdpowiedzUsuńNo i wyszła na jaw kolejna zaleta dzielnego wojownika i łowcy Mambaska - jego dobre serce. Zapragnął podzielić się z ukochaną Panią upolowaną zdobyczą.Koty podobno rozumieją wypowiadane słowa i mają najwrażliwszą spośród ssaków psychikę, rozumieją więc komplementy.
Życzymy Wam dalszych słonecznych dni na rubieży, miłego wypoczynku i weny w pisaniu artykułów prowadzących wprost do Nobla. Kłaniamy się pięknie - z+v.